Dag 24 en 25 Denver en naar huis

Vanmorgen hebben we ons lekker zitten verbazen over de Amerikanen en hun gewoontes. Heerlijk om tijdens het ontbijt lekker de mensen te observeren. Broodjes met jus op de vroege ochtend ?? Maar ja iedereen is anders Gelukkig maar. Het is weer een prachtige dag. En gisteren hebben we besloten om een automuseum en de Botanische tuinen te gaan bekijken Zo gezegd zo gedaan onze Challenger staat al weer ongeduldig te wachten en of we go Ik heb inmiddels verzonnen dat ik niet naar het auto museum wil. En voor de mensen die me echte kennen en weten hoe ik onder de plak zit. Komt dit natuurlijk omdat Nienke geen zin had. Maar we rijden richting de tuinen De rit gaat door allerlei achteraf straatjes. Wat weer erg leuk is en laat zien dat er in Denver de meest prachtige huisjes met leuke geveltjes en verandas staan Erg leuk. In 20 minuten waren we bij de tuinen. Wat eerst wat onwaarschijnlijk lijkt Blijkt niet zo te zijn, het is een enirm complex met een enorme diversiteit aan planten en bloemen. grappig is wel het verschil De planten die hier (amerika) langs de kant van de weg groeien zijn bij ons bijzonder en visa versa. de plantjes die wijk per doos kopen om onze borders vol te zetten staan hier weer in de tuinen tn toon gesteld. De uren vlogen voorbij en we besloten om nig even naar het capitool te rijden en de stad wat verder te verkennen. Zo gezegd zo gedaan. Na een eerbetoon aan de Big Bang bij de cheesecake factory. Lekker rozig naar het hotel gereden voor inze laatste nacht. We hebben een late check out gevraag en gratis gekregen das ook weer mooi. Toen naar bed voor onze laatste nacht. 

Dag 25 Naar huis,

Het is zover. Ik ben er wel aan toe Lekker naar huis. Nienke word wakker en begint direkt met de was uit zoeken en kwartjes te verzamelen om de laatste vakantie was te draaien zodat alles schoon mee naar huis kan. Echt ongeloooflijk maar dat is mijn lieverd. Ik sukkel wat rond en dan de laatste keer ontbijten We kijken wat tv en dan is alles droog en gewassen in de koffer en klaar. Ik verbaas me altijd over hoe 2 chaoten toch zo gestructureerd de boel kunnen regelen. Alles in de auto en weg zijn we. We rijden naar 16th street om nog lekker even te winkelen en wat te eten. Daarna richting vliegveld. Een mooi vliegveld maar we checken in. Ik mopper wat over een kwartier vertraging en de lieve incheck dame Wijzigt zonder kosten onze vlucht en met een paar drukken op de knoppen Vliegen we plots vnaf heathrow i.p.v Gatwick ooooh ik ben zo blij Geen geren geen gedoe gewoon lekker van het ene vliegtuig in het ander. Mijn dag kan niet meer stuk. We gaan door alle plicht plegingen heen een na het eeuwige gewacht kunnen we op naar huis. Na een probleem loze vlucht landen we gebroken op schiphol maar lieve Floor al staat om ons naar huis te brengen. JA het is goed om vrienden te hebben. En nu lekker op de bank dit stukje tikken en de vakantie af te sluiten. Voor de lezers bedankt. Wij vinden het leuk om het zo te doen om dat in praktijk blijkt dat je vaak nog terug leest en dan toch weer een beetje met vakantie bent. Ik zal de hotels nog beoordelen en wat do en donts beschrijven maar nu even niet.

Dag 23 dag 2 in Denver

Er zal vast ontzettend veel te doen zijn in Denver of rondom Denver, maar ik geloof dat wij wel een beetje klaar zijn met doen. Wat we wel nog even doen, om het af te leren, is nog een laatste national Park nml Rocky Mountain Nat. Park. nog even voor de laatste keer natuur opsnuiven, ziet er prachtig uit.

 

We doen nog een laatste hikeje naar een meer, onderweg krijgen we nog even gezelschap van een nieuwsgierig eekhoorntje. Het enige wildlife dat we hier nog te zien hebben gekregen. Het was weer een aardig tochtje omhoog, en we hebben het meer niet eens kunnen bereiken door een heftige overstroming van een jaar of wat geleden is er aardig wat schade aangericht ook aan de oversteek van de rivier naar het pad aan de andere kant om het meer te bereiken. We hebben daar even lekker gezeten en uitgerust

 

Op weg naar Rocky Mountain nat. park kwamen we door 2 leuke dorpjes, op de weg terug hebben we bij 1 van de 2 even gestopt om een lekker ijsje te eten, het was behoorlijk warm vandaag en dat blijft het ook nog even. We rijden ook even door Boulder en daar besluiten we ook wat te eten, we hebben geen lunch gehad dus we doen een soort lunner. Eerst even het stadje / straatje doorgelopen en gelijk kijken waar we wat willen eten. Bij een klein terrasje van een Italaan stoppen we even om op de kaart te kijken en ik zie er een lekker pasta gerecht staan met truffelroomsaus, ja dat kan ik niet negeren. Chris ziet ook wat lekkers dus we gaan lekker eten, het zaakje het Sforno Tratoria Romana. Het besluit om hier te eten stelt ons geenszins teleur, mijn caneloni, toch nog iets anders gekozen, met spinazie, krab, pancetta en truffelsaus was echt super lekker. Chris had een heerlijk bereidde bistecca. Na het eten nog even door het stadje verder gelopen, nog een lekkere cappuccino gescoord en toen terug naar het hotel. Nog even kijken wat we maandag gaan doen, de dag indeling voor dinsdag staat al vast. Opstaan, ontbijten, wassen, drogen, koffer inpakken, auto opruimen, koffers in auto laden, eventueel nog even bij het zwembad liggen en daarna richting het vliegveld. Maar eerst nog even maandag doen.

Dag 22 Lekker bijkomen

Vandaag heerlijk wakker geworden en een dag dat niks moet. We ontbijten beneden en verbazen ons weer eens over de eet gewoontes van de amerikanen. maar ja ieder zijn meug maar bolletjes met warme jus. Slaan wij maar over. Na het ontbijt gaan we richting Denver 16th street schijnt leuk te zijn en dat klopt. Een lange straat 4 blokken. Met winkeltjes straat artiesten enz Alleen is het nog te vroeg en lopen er alleen zwervers en toeristen. Dus zijn we snel uit gekeken en besluiten we om naar de Castle rock mall te gaan. een erg leuke mall. Veel winkels. Moe en warm besluiten we om lekker te gaan luieren bij het zwembad. Daarna opfrissen en ter afsluiting van een heerlijke dag eten we in 16th street mexicaans. wat ik steeds meer ga waarderen. Niets fotowaardigs vandaag dus moet je het met deze blog doen

Dag 21 Cody - Sheridan of toch niet

wakker geworden en opgestaan Hmmm het geluid van regen en ja hoor dikke druppels en zwarte luchten. We besluiten wat te eten en te gaan Het word wel beter. We laden alles weer in en hoppa daar gaan we weer. De challenger rijd weer als een zonnetje. We halen nog wat echte koffie niks te dry of wet gewoon song capo zoals we gewend zijn. We gaan er snel vandoor in de hoop de regen achter ons te laten. Maar uit niets blijkt dat het gaat stoppen ik kijk naar Nienke en opper voorzichtig zullen we ons verlies nemen en door rijden naar Denver De rit naar Sheridan is 3 uur en gaat door een natuur gebied waar ik een paar uur voor had uit getrokken. maar met de regen gaat hem dat niet woden. Gelukkig is Nienke het met me eens en we gaan door rijden naar Denver De Bergen in is het eerste opstakel met nul zicht mist regen en hellingen van 8% naar beneden haarspeld bochten Ben ik een stuk grijzer geworden Maar we hebben het gehaald en na een lange rit Ruim 10 uur zitten we nu lekker in het hotel en hebben we morgen gewoon een lekker dagje extra Denver

Dag 20 Yellowstone naar Cody

Er gebeurde iets heel raars deze ochtend, er kwam iets uit de lucht vanmorgen, iets dat we al een tijdje niet gezien hadden, het was ....... regen. Gelukkig hebben we geen lange wandelingen of iets dergelijks voor vandaag op de planning staan dus dat valt mee. We beginnen een beetje eet moe te worden, ja je hoort het goed, dus hebben we maar wat cornflakes en een koffie en een thee genomen als ontbijt. Koffers ingepakt en in de auto geladen, nog even een lekkere koffie gehaald voor onderweg en op naar Cody. Ik doe de deur van de hotel kamer achter me dicht en ga in de auto zitten, Chris heft uitgecheckt en vraagt aan mij heb jij de autosleutel, ik nee die heb jij toch, nee zegt ie, die heb ik ook niet. Dan liggen ze nog in de hotelkamer de deur is nog open. Niet dus. Terug naar het kantoortje en ik zeg tegen de man, ik heb iets heel belangrijks in de kamer laten liggen, moest ie lachen, en zegt, gelukkig kom je er nu achter en nu over 100 km. Ik zeg die 100 km ga ik niets eens halen want het zijn de autosleutels. Zo ook die weer in de zak nu op weg naar Cody. Langzaam begint het gelukkig ook op te klaren. Het is een rit van ongeveer 3 1/2 uur dus we hebben alle tijd. We nemen nog een scenic drive route in Yellowstone en omdat het wat kouder en vochtiger is buiten zie je de zwavelpluimen extra goed deze ochtend van alle geysers en thermische plassen in dit park en dat levert weer een paar prachtige plaatjes op.

Als we even later bij een andere bezienswaardigheid in de rij staan om even van het toilet gebruik te maken, worden we aangepsroken door een Chinese vrouw. Waar we vandaan komen, hoe lang we hier zijn en ze schrikt als ze hoort wat deze reis ons kost. Ze verteld dat ze met 2 personen naar China gaat en daar 7000 dollar p,p. voor kwijt is. Na emails uitgewisseld te hebben, lopen we weer verder langs het volgende bubbelende plasje, dit keer een echte mud pool, het blubt wel erg lekker., je zou er zo in willen gaan liggen.

We vervolgen onze weg, met nog een lunchstop bij old faithful en dan nadert de uitgang en afscheid van Yellowstone. Ook hier was het weer erg mooi, weer mooie nieuwe dingen gezien en vooral de bisons en beren zullen we niet gauw vergeten. Nu op naar cowboy land Cody. Vlak voor Cody ligt nog een dam, ooit de grootste (in 1910) waar electriciteit wordt opgewekt. Het is ook een machtig gezicht zo diep als zo'n dam wand is en hoe hard het water er aan de andere kant weer uit komt zetten. Dan rijden we Cody binnen, de stad van Buffalo Bill. Veel van het stadje is nog in de oude stijl, dat was ook zo in West Yellowstone waar we de afgelopen 2 dagen overnacht hebben en in Jackson. Geen moderne gebouwen maar veel hout en oude stijl, ziet er echt er leuk uit. In Cody is ook nog een deel van de huisjes uit het oude stadje van de tijd van Buffalo Bill te zien, voor 8 dollar p.p. nou vandaag maar even niet. Er is hier ook elke avond om 8 uur een rodeo, dat lijkt ons wel leuk. Je kan het combineren met een diner en nog een andere show. Als het tijd is om hier  naar toe te gaan komt het weer met bakken uit de hemel. We rijden nog even langs de plek waar de rodeo gehouden wordt, maar hier zit je gewoon buiten met een soort overkapping, we besluiten het maar over te laten gaan en lekker ergens in het stadje te gaan eten. We komen uit bij Wyomings Chops en Ribs, Chris neemt een New York strip gevuld met kreeftvlees en ik de pasta met kreeft en een saus van wodka, room en pesto. Errug lekker. In de restaurants zelf hebben ze over het algemeen geen cappuccino en ik had in dit stadje 1 zaakje gezien waar ze wel cappuccino serveerden, grappige is dat dit soort zaakjes altijd een beetje alternatief zijn, organische en biologische producten en dat soort dingen. Helaas was die al dicht. Lief als Chris is spreekt hij een vrouw aan en zij wist nog een zaakje ook niet ver van waar we stonden. Nu heb ik hier al op diverse manieren cappuccino gemaakt zien worden. De melk wordt opgeschuimd, met een opscheplepel of een spatel of pannelikker wordt het schuim tegen gehouden zodat eerst de melk bij de koffie gegooid wordt, bij sommig wordt de overtollige melk weggegooid en andere scheppen vervolgens het schuim uit de kan op de koffie. De vraag die we vanavond voorgeschoteld kregen was er een in de categorie hoe verzin je het, do you want it dry or wet. In  eerste instantie verstond ik niet wat ze zei, dus ik vroeg wat zeg je. Dus ze zeg, cappuccino bestaat uit koffie, melk en opgeschuimde melk, wil je meer melk dan is dat wet, wil je minder melk en meer shuim dan is dat dry......... Buiten dat was het toch een van de mindere die ik hier gedronken heb, maar je leert nog eens wat.

 

 

 

 



 

 



Dag 19 Yellowstone the sequal - Wildlife spotting

Gisteravond aan de hoteleigenaar gevraagd waar we het beste kans hebben om wildlife te zien. Dat bleek aan de andere kant van Yellostone te zijn dan waar wij zitten. We hadden al bedacht dat we vroeg op zouden staan, maar het ritje naar de andere kant van het park maakte dat definitief, dus wekkertje gezet om half 6 en om kwart voor 6 zaten wij in de auto op missie naar wildlife. Het was voor mij in het begin echt een missie, ik liet zelfs mooie foto momentjes schieten om maar zo snel mogelijk op de plek te komen waar we het meeste kans zouden hebben. Op een enkele foto na dan.

Maar daarna gauw weer door. Het wildlife waar we naar op jacht zijn, zijn beren, bisons, elk (soort herten maar dan groter) en moose (eland). Na ongeveer een uur gereden te hebben, en nog niets gezien, begon de moet mij al weer in de schoenen te zakken. Chris had natuurlijk weer door dat ik om missie was en zei, geniet ook van het ontwaken van het park het is allemaal mooi. Zo gezegd zo gedaan, wat meer gestopt om hier en daar een mooie foto te nemen. Het was af en toe behoorlijk mistig, of zijn dat de zwaveldampen van de geysers, in ieder geval ontnemen ze het zicht. En ineens draaien we een bochtje om en even verderop staat een auto stil op de weg, en vlak ernaast ............ een beer die lekker aan het grazen is, het is niet te beschrijven hoe dat voelt om op zo'n kleine afstand zo'n beest te zien. Voorzichtig achter de andere auto gaan staan, mijn cameraatje erbij gepakt, raampje naar beneden en opnemen.

 

Daarna weer verder, een deel van de missie is geslaagd en hoe. Even verderop staan weer een aantal mensen. Wij zetten de auto er ook neer en horen iemand zeggen dat er ook 2 beren beneden in het dal zijn. Deze mensen hebben allemaal een verrekijker en een staat er met een telescoop. En daar mogen we even doorheen kijken en ja hoor, 2 beren alle bij zogenaamde black bears, een echt zwart en die ander bruin. Gewoon 5 beren gezien deze vakantie echt niet normaal. Het is inmiddels half 8 geworden en wij zijn al sinds half 6 op zonder ontbijt, koffie of thee en beginnen dus best trek te krijgen. We rijden naar Roosevelt Tower daar zit een lodge met restaurant om lekker een ontbijtje te doen. Bij de lodge aangekomen gaat ook Chris z'n wens in vervulling, er staan een aantal bison lekker te grazen, ook hier een paar mooie fotootjes van gemaakt. Ook dit zijn weer enorm indrukwekkende dieren.

 

Na het ontbijt rijden we weer verder, er is nog veel meer Yellowstone te ontdekken. Wij rijden naar Mammoth het bovenste gedeelte van de 8, hier zijn mooie thermische terassen en nog wat kleine geysers. Allemaal mooie kleuren en vormen.

 

 

 

We rijden na al dit moois weer verder en onze wensen worden nog verder vervult. Ook de Elk duiken op haast letterlijk, het was wat lastiger om deze op de foto te zetten omdat er bijna nergens plek was om e stoppen, maar we weten het toch voor elkaar te krijgen.

 







Het was me het dagje wel, moe maar voldaan duiken we er vroeg in, morgen nog een deel van Yellowstone te ontdekken, wie weet zien we nog wel een moose.



Dag 18 jackson hole naar west yellowstone

Vandaag een mooie rit. Lekker op tijd wakker. Corn Flakes op de kamer toen de auto in. nog snel een kopje koffie bij starbucks gescoord en daar gaan we weer. Jackson laten we achter ons en al snel zijn we in grand Teton


Bijschrift toevoegen

Een prachtig park we kijken onze ogen uit. We zijn snel voorbij jenny lake. maar er zijn nog veel meer prachtige meren in grand Teton werkelijk een prachtig park Nienke en ik schieten er lustig op los om dit moois vast te leggen. voor we er erg in hebbben zitten we al weer in Yellowstone en de pas moet weer tevoorschijn komen Na 5 minuten rijden is de natuur weer complete anders. Dit merken we vooral aan de muggen beten die we in enkele minuten oplopen Veel naaldhout afgewisseld met uit gestrekte vlaktes Echt cowboy land na de entrée Blijven we de borden old faithful volgen en eenmaal aangekomen blijkt dat hij na 40 min gaat spuiten handig als je dat van te voren kan bepalen We besluiten om een klein rondje te lopen Als de tijd voorbij is gebeurt er niets. Faithful is niet zo betrouwbaar maar even later knelt het water omhoog en zijn de awesome niet van de lucht Erg leuk om te zien.

 

 

 

Daarna lopen we een wat langere trail langs alle geysers en afvoer putjes De meesten ruiken nogal naar peup maar dat mag de pret niet drukken. Hier was ik voor gekomen. de meest prachtige kleuren trekken aan ons voorbij. Ik krijg het niet bij elkaar geschoten. Stom dat ik mijn usb kabel ben vergeten zodat ik de fotoos niet kan overzetten maar des te groter de schrik als ik ze thuis op groot formaat bekijk. Na dit rondje gaan we lekker een hapje eten in de lodge en daarna op naar de voolgende view. Ook hier lopen een we een hike naar een hidden fall. aan het aantal mensen te zien is het geheim inmiddels uitgelekt. maar de water fall is er niet minder mooi om. We zijn best moe en besluiten om lekker naar ons motel te gaan. Wederom een lekker knus huisje met een super aardige eigenaar Morgen vroeg op om wildlife te spotten De stand tot nu toe Bruine beer, Zwarte beer,Slang, herten . Waarbij ik eerlijkheids halve moet melden dat de slang een worm met ambities was Niet echt iets om bang van te worden zeg maar. Maar morgen gaan we voor bison, en elk Dus duimen maar.

 

 

 

 

 

Dag 17 Salt Lake City naar Jackson - Grant Teton Nat. Park.

Chris was vroeg wakker vanmorgen en heeft mij verrast met een lekker kopje thee op bed, heerlijk. Daarna, aankleden, inpakken en wegwezen, we hebben weer een aantal kilometers af te leggen 440 ongeveer. Het begint zoals verwacht over de standaard Highway. Ook hier merk je weer dat ondanks dat je bij een grote stad zit je ook dicht bij de natuur zit, we zijn koud de stad uit en het eerste dode hert ligt al weer naast de snelweg. Later ligt er zelfs een midden op de snelweg die wij ook niet konden ontwijken.  Op een gegeven moment zegt de navigatie dame dat we van de highway af moeten en gaan we vervolgens over een soort binnendoor snelweg richting Grant Teton Nat. Park en Yellowstone. We hadden het al eens eerder tegen elkaar gezegd soms zou het toch wel eens makkelijk zijn om een echte kaart te hebben zodat je toch kan zien waar je heen gaat., maar de borden langs de weg gaven gelukkig ook dezelfe eindebestemming aan.
Op of langs die binnendoor snelweg wonen  heel veel van die kleine soort stokstaartjes, zeker in het begin staken ze met de hele familie vlak voor onze auto de snelweg over, later werden het er gelukkig minder en we hebben de familie complete kunnen laten. Het is wel een hele mooie weg, naarmate we dichterbij de eindbestemming komen, komen ook de bergen met besneeuwde toppen inzicht.

 

 

We kijken ons ogen weer uit.

Jackson is ook een erg leuk stadje, geen moderne gebouwen maar meer alsof je terug gegaan bent in de tijd van de cowboys. Nadat we het hotel gevonden hebben, laten we de auto lekker even staan en gaan te voet op verkenning. We eten een lekker gegrilled kippetje en geplukt varkentje bij Bubba's en besluiten dan toch om Grant Teton nat. park maar in te rijden. We nemen een klein kijkje bij Jenny Lake en het ziet er allemaal prachtig uit.

 



Voor het avond eten hebben we keus uit teveel restaurantjes, en omdat we vanmiddag redelijk laat gegeten hebben is mijn trek nog niet zo groot, en zoeken naar iets kleins om te eten in Amerika is niet makkelijk. Na een aantal kaarten bekeken te hebben komen we bij een zaak Cowboy steakhouse, voor andere mensen die deze blog lezen en ook in Jackson gaan verblijven is dit steakhouse echt een aanrader. Omdat we hier in een gebied zitten met allerlei wild, wordt dat ook in veel restaurants geserveerd. Mijn oog viel op de buffalo ravioli en Chris was wel geinteresseerd in de mixed grill. Bleek dat de ravioli een voorgerecht was, maar dat maakt hier gelukkig ook niet uit. Ik dus de ravioli en Chris de mixed gril, het was echt superlekker.
En voor een lekkere cappuccino zat er aan de overkant een Starbucks dus wij waren helemaal gelukkig. Na dit verslagje, lekker slapen morgen douchen en verder richting Yellowstone.

 
 
 
 

 

Dag 16 Moab naar Salt lake City

We kunnen lekker uitrusten vandaag. Eerst een paar kilometertjes -520-  rijden en dan zitten we al weer in Salt Lake city, al waar we de stad een beetje kunnen verkennen en het mooie hotel heeft een zwembad dus we kunnen ook nog lekker bij het zwembad liggen.
Volgens de hotelbrochure zijn er 2 grote winkelcentra en een kerk die het bezichtigen waard zijn. Door een van de winkelcentra loopt Cree, dit lijkt voor de verandering wel eens leuk. Het is op loop afstand van ons hotel dus wij pakken de benenwagen, na 500+ Km in de auto kunnen die wel wat beweging gebruiken. Het centrum is vrij rustig voor een stad als Salt Lake, het is dan wel zondag, maar over het algemeen maakt dat hier niet uit. In deze stad dus wel, er is hier een redelijk groot kerkgenootschap  Church of jesus christ of latter day saints geheten, die een behoorlijke vinger in de pap hebben en dus zijn hier in dit winkelcentrum op zondag de winkels dicht net of we thuis zijn.


Ook hier veel mensen die geen dak meer boven hun hoofd hebben, als we ze allemaal een dollar zouden geven dan was onze portomonee snel leeg.  De parkjes zien er hier wel allemaal prachtig uit met grote vijvers en kleine watervalletjes met nog een verwijzing naar de Olympische winterspelen van een paar jaar geleden. Het ziet er uit als een leuke stad maar het zwembad bij het hotel roept ons heel hard en we gaan lekker terug  en heerlijk bij en inen bij het zwembad liggen, dat hadden we nog niet gedaan deze vakantie.

 

Sommige amerikaanse vrouwen die hebben echt een enorm zeikstem, en daarbij ook nog eens zeikverhalen, maar ze weten van geen ophouden en blijven maar doorkakelen. Zelfs een paar andere meiden die ook lekker bij het zwembad lagen zijn uiteindelijk maar weggegaan om van het gewauwel af te zijn, wij hebben onze koptelefoontjes er maar bij gepakt en een lekker muziekje opgezet en heerlijk van het zonnetje genoten.

We hoefden ook niet meer te zoeken naar eten voor de avond, tijdens onze wandeling zag Chris al een sushi restaurant recht tegenover het hotel liggen en daar zijn we lekker sushi gaan eten. Was een beetje shabu shabu achtig, alleen hier kan je echt alleen shushi krijgen, niet eens shashimi. Het was erg lekker. Na drie rondjes moesten we de handdoek al gooien, alle sushi is natuurlijk met rijst en hier kan je pas opnieuw bestellen als alles op is, je moet de rijst ook allemaal opeten. Een aantal sushie rollen zijn ook, hoe kan het anders in Amerika, groot maar errug lekker.

 

We dachten na het eten, lekker makkelijk in het hotel een capuccinootje te kunnen krijgen, want er zit een Starbucks in het hotel, is dat ding op zondag om 3 uur dicht!!!!! Op de kamer staat een koffie appraatje met koffiepads van starbucks dus hebben we daar maar een bakkie gemaakt. Nog even lekker douchen en een beetje tv kijken en dan het grote bed in lekker slapen, morgen weer een flink aantal kilometertjes te maken.

 



Dag 15 Moab en omstreken

Vandaag werden we wat brak wakker Het schattige huisje heeft wel een rumoerige airco en zonder was weer te warm Helaas zijn deze dingen alleen proef ondervindelijk vast te stellen dus hebben we snachts wat lopen tobben. Maar het blijft een geweldige plek en de prachtige weg langs de Colorado rivier terug naar moab doet ons alles weer vergeten. Breakfast gefikst en op naar Arches om de dingen te doen die we gisteren niet meer konden Wederom een prachtige plek. We hebben de windows gelopen en de broken arch De rest was afgesloten helaas. Daarna was het op naar Canyon lands Een hele hele lange saaie 30 mijl pffff maar daarna weer prachtige viewpoints Gelukkig alles uit de auto dus geen stapjes meer voor onze dikke voetjes. Nienke had geen accu kracht meer in de camera dus helaas geen picas vandaag Heb er 2 op dropbox gezet maar denk dat het internet te langzaam is hier Probeer nog wel wat anders komen ze later Na de geweldige uitzichten kwamen bij de grand overview island in the sky een viewpoint waar we heb ik geleerd 140 km ver konden kijken Het idee dat je naar de belgische grens kan kijken is wel een hele rare gewaar wording We hebben lekker op een randje gezeten en het geheel op ons in laten werken het is toch wel heel indrukwekkend. Daarna lekker naar moab terug en bij de plaatselijke italiaan een heerlijke pasta naar binnen gewerkt. Helaas bijkt in Utah een algehele cappuccino crisis te heersen en moeten we na het eten op jacht ook die vinden we natuurlijk bij een heerlijk alternatief winkeltje waar ze ook zelf de bonen branden en ik moet zeggen een cappuccino uit de hemel Daarna weer lekker terug naar ons hutje en nu lekker voor de deur zitten in de warme avondwind en wachten tot het echt donker word. \\\

Dag 15 van Capital Reef via Goblin state park naar Arches National park Moab

We worden al steeds later wakker, het was steeds rond half 7 a 7 uur, maar vanmorgen was het zowaar 8 uur. We sliepen in Rode way inn vlakbij Capital Reef, zoals Chris al had gezegd de goedkoopste overnachting van deze hele trip, maar de kamer was weer perfect. Het ontbijt daar en tegen was het slechtste tot nu toe, zelfs de thee was ronduit goor, maar het goede nieuws, we moeten weer richting Hanksville, wat voor ville, ja Hanksville daar hebben we gisteren gegeten bij Blondies en die had in ieder geval lekkere koffie en elke dag verse cinamon roles. Dus hebben we er daar ook maar 1 van genomen. Nu op naar Goblin state park een klein parkje met ja Goblins, dat zijn een soort paddestoelvormige rotspartijtjes ziet er erg leuk uit.

Nadat er een buslading Nederlands was losgelaten tussen deze Goblins zijn wij maar de auto ingedoken en naar Arches National park op weggegaan.
Onderweg eerst nog prachtige stukken met verschillende rotsformaties en verderop een wat saaier beeld. Nadat we het park bereikt hadden eerst maar even wat gegeten bij Denny,s en daarna het park ingereden. Ook hier weer prachtige rotsformaties,

 maar het park heet toch Arches national park, dus ik wilde Arches zien. De eerste waar we naar toe reden was de Delicate Arch vanaf de parkeerplaats een klein stukje naar een view point en ergens heel in de verte zag je jawel een Arch, wat je ook zag was dat er mensen bij de Arch zelf stonden, dat leek ons ook wel leuk, nou dat hebben we geweten. Eerst naar een andere parkeerplaats gereden voor het begin van de trail naar de Deilicate Arch. Het was een wandeling van 2,4 km enkele reis en 246 meter omhoog in een temperatuur van ongeveer 30 a 35 graden. Het was hel, maar bij de Arch aangekomen wel weer ontzettend gaaf. Zo hoog en weer zo ver kijken het blijft echt fantastisch. Naar beneden ging gelukkig een stuk makkelijker en weer bij de auto aangekomen gauw de motor gestart en de airco op vol en ondanks de hoeveelheid water die we onderweg genomen hebben nu ook eerst vocht naar binnen en veel. We zijn echt moe van deze hike maar we besluiten toch nog op zoek te gaan naar de andere Arches, we kunnen er nog bij 1 komen helaas moet we hier ook weer een stukje voor lopen en we besluiten dat we dat morgen maar gaan doen en dat we nu maar lekker de cabin gaan opzoeken, want dat is een beetje een speurtocht. Het is ook een cabin, maar niet van een of andere keten maar van een particulier iemand. We hebben een route beschrijving, maar een routebeschrijving die begint met start in noordelijke richting dat wordt lastig. Gelukkig staan er ook nog wat andere aanwijzingen in en daarmee beginnen we in ieder geval goed. De cabin ligt langs de Colorado rivier het is een leuk tochtje ernaartoe. De cabin zelf is echt superknus en het uitzicht is echt fantastisch. Nu lekker douchen en naar bed dat hebben we wel nodig.

Dag 14 Bryce Capitol reef

Vanmorgen heerlijk wakker geworden in onze cabin. Het is echt leuk ruikt heerlijk naar vers hout We frutselen ontbijt in elkaar en gaan dan snel op weg. Onderweg pikken we nog een beker koffie op. Ik weet de weg dus heb de route planner niet nodig. Maar na een uurtje slaan toch de twijfels toe. Ik herken helemaal niets en in mijn hoofd zaten weidse uitzichten en diepe dalen. Maar niets van dit alles. Wel mooie vergezichten maar niet zoals ik ze in mijn hoofd had. Maar ja deze weg gaat maar een kant op links of Rechts dus veel fout kan er niet gaan. Na een uurtje slat dan toch het feest der herkenning toe en zien we de prachtige vergezichten die ik in mijn hoofd had

 

Zo kachelen we lekker door en na een tijdje eindigt de scenic 12 en komen we aan bij Tropic dit kennen we allebei nog. Jazeker de subway. We halen een heerlijk broodje en eten het buiten in het zonnetje op. De koffie was hier vorige keer ronduit smerig en we besuiten dat dit nog steeds zo is. Er komt een ford aanrijden die wij ook hadden. Een ouder echtpaar stapt uit en de vrouw doet heel nonchalant de deur dicht piep piep Dan loopt ze naar de auto en doet de deur weer open piep piep Loopt weg nonchalant piep piep dicht. Terug om te voelen en de deur is weer open na een tien minute heb ik haar maar verteld dat de deur op de sleutel reageert vol ongeloof keek ze me aan. Doe de deur op slot geef mij de sleutel en voel dan Warempel hij is dicht Ik en nog een paar andere reizigers lagen in een deuk . Dan verder richting capitol reef. Na een 1/2 uurtje rijden we het scenic gedeelte binnen en onze monden kunnen weer niet verder open. de ene prachtige formatie na de andere trekt aan ons voorbij.  

 

Na een scenic byway is Nienke toch erg moe en ondanks mijn verjaardag moet ik toch rijden in onze raceauto. Na een kwartier heeft Nienke niets meer in de gaten en licht heerlijk te knorren En moet ik zachtjes alleen genieten. Deze nacht slapen we in het Rodeway inn De goedkoopste van alle overnachtingen Toen we aankwamen snapte ik het ook wel maar eenmaal op de kamer ben ik toch weer blij. Kamer is super. We moeten nog wat eten en ik heb hanksville op de korrel We rijden volgens google maps 5 minuten maar dat worden er 10 en 15 En net toen ik dacht @##$ hanksville voila Daar was het We gingen voor simple dus een burger En in de burgertent verkochten ze tshirts met de tekst Where the hell is hanksville. We moesten allebei lachen want dat hadden we net een paar keer gedacht. Maar een lekkere burger en nog een scenic route voor de dingen die nienke had gemist later. Kunnen we nu lekker onze ogen dichtdoen.

 

Dag 13 Zion - Bryce

Vandaag een relaxed dagje, niet al te ver rijden, ten minste dat dacht ik, van Zion naar Bryce. Volgens de itinerary die Chris heeft gemaakt slapen we vannacht in Bryce in de Bryce Lodge Cabins Het is een mooi ritje verder door het rode rotsen gebied en wat kleine plaatjes. Je merkt wel dat je in de natuur zit er ligt aardig wat road kill langs de weg, gelukkig niet door ons volgens mij kan je dan niet echt meer verder rijden als je zo'n hert tegen de auto hebt gehad. Eenmaal bij Bryce aangekomen zie ik toevallig de reclame borden van de Bryce Lodge Cabins langs de weg staan en ik zeg tegen Chris, kijk daar moeten we toch heen. Nee zegt Chris, ik heb wat om gegooid en blijkbaar de itinerary niet bijgewerkt, we moeten nog een stukje verder. Ik tik de plaats in waar we nadat we Bryce bezocht hebben heen moeten en zie toch wel tot mijn schrik dat dat nog dik 2 uur rijden is. We besluiten eerst lekker Bryce in te gaan en na de wandeling even te kijken waar we precies heen moeten. De vorige keer hebben we alleen door Bryce gereden en verder nergens gelopen. We gaan nu wel een trailtje lopen, de Navajo loop, maar eerst even naar het hoogste punt en over de wereld uitkijken en wat eten. Dan terug naar het punt waar de Navajo trail begint. Ze hebben de trail een gemiddelde moeilijkheidsgraad meegegeven. Je kan links om of rechtsom, wij kiezen voor linksom, dan begin je ook  met stijl naar beneden, maar dan met onnoemelijk veel haarspeld bochtjes.

Het is een leuk gezicht op zo'n beetje elk niveau bevinden zich mensen zodat je een beetje een idee hebt hoe diep het naar beneden is.








Al die rotspunten, die heten hoodoo's (spreek uit hoedoe's) net of een

enorme reus wat nat zand heeft gepakt en daar torenjtes van heeft laten druppen.
Het gaat echt ongelofelijk stijl naar beneden maar het is een prachtig gezicht. Na een half uurtje flink naar beneden te hebben gelopen, je raad het al, moeten we ook weer naar boven. Chris had het gelukkig goed gezien en daarom gekozen voor linksom lopen, daar waar wij weer terug naar boven gaan gaat het iets geleidelijker, nog steeds een enorme inspanning maar toch wat beter te doen dan al die kleine haarspeldbochtjes.
Eenmaal weer boven eerst nog even een beetje bijkomen, water drinken en dan eens kijken waar we nu precies heen moeten. Gelukkig toch naar de Cabins die we eerder voorbij gereden zijn. De cabin is echt superleuk, gloedje nieuw, zo ruikt het in ieder geval wel binnen.
Nu nog even wat boodschapje scoren, in dit soort gelegenheden wordt geen ontbijt geserveerd dus daar moeten we zelf voor zorgen. Gelukkig zijn echt alle hotelkamers of cabins voorzien van een klein koelkastje dus dat is geen probleem, een bordje cornflakes in de ochtend is ook erg lekker.
Dat is hier wel in de US of A alle kamers zijn ruim, de bedden zijn al precies de goede hoogte voor ons ouwetjes, je hebt bijna een trapleer nodig om erin te komen en alle kamers zijn dus voorzien van een koelkastje en een koffie/theezet apparaatje met complementary koffie en thee.
Het restaurant aan de overkant van de cabins heeft, verrassend, alleen hamburgers daar hebben we niet zo'n zin in dus rijden we naar de plek waar we de vorige keer verbleven daar hebben ze wat meer keus. Na het eten gaan we nog even Bryce park in om naar de zonsondergang te kijken, we zijn nog wat aan de vroege kant dus maken we nog even een kleine avondwandeling.

 De plek die wordt aangeraden voor de zonsondergang, daar zie je niet de zon onder gaan, maar wat de ondergaande zon doet met het gebied. Het lijkt net of de topjes van de hoodoo's gloeien, is echt een prachtig gezicht.
en nu lekker naar de cabin en lekker slapen, morgen door naar Capital Reef.

Dag 12 Zion National Park

Lekker geslapen vanacht. Chris op jacht naar een ontbijtje en daarna Zion park in voor de hikejes die we hebben uitgezocht. Er was er 1 die ons wel heel leuk lijkt, maar dan moet je ook hele stukken door het water, daarvoor kan je spullen huren, waterschoenen en een wandelstok, we hebben toch maar besloten dit niet te doen. Je kan het eerste stuk wel lopen en dat hebben we gedaan. Blijkt dat aan het allemaal wel meevalt met de diepte van het water, dus wij hebben lekker onze schoenen uitgetrokken en zijn ook te water gegaan.

Na een paar bochtjes werd het toch langzaam steeds dieper en zelfs de mensen die zich helemaal hadden voorbereid, wel de waterschoenen en de wandelstokken, keerden terug. Wij ook maar wel lekker met de voetjes in het water gelopen.
Nu naar het tweede hikeje, eerst even een lunchje gedaan, ja een quinoa salade heerlijk en Chris een Zion burger, ook lekker. Daarna naar de Emerald pools, Er zijn er 3 een lower, middle en upper. De lower hadden we de vorige keer ook gedaan, toen werden we nog verrast door het geluid van schapen en geiten, bleken het kikkers te zijn. Die waren er dit keer niet. We zijn nu in tegenstelling tot de vorige keer wel naar de middle and upper pools gewandeld.

 Het was inmiddels erg warm geworden en een gedeelte van de wandeling gaat in de brandende zon en vrij steil omhoog. Uiteindelijk bij de upper pool aangekomen, deze lag heerlijk in de schaduw en er waaide een heerlijk  windje wij hadden het wel nodig om even lekker af te koelen, het zou nog mooier geweest zijn om even de pool in de lopen maar helaas mag dat niet. Het is wel heel mooi hier. Van de serinity is niet heel veel te merken daar is het te druk voor, maar ik kan me er wel een voorstelling van maken.
Na een paar flinke slokken water en een appeltje zijn we weer aan de terugtocht begonnen. Beneden aangekomen even lekker een ijsje gehaald. Met de shuttlebus weer terug naar het dorp en ons motelletje even een uurtje bijkomen en dan weer eens kijken waar we gaan eten vanavond. Het wordt Mexicaans en ik moet zeggen, ik heb een heerlijke mexicaanse beef stew  gegeten, in Nederland toch ook maar eens een goeie mexicaan uitzoeken.
Zo nu lekker slapen en morgen via een hele mooie route naar Bryce.

Dag 11 LAs vegas - Springdale

opgestaan en uitgechecked dag dag Trump tower. Vandaag gaan we de rust weer in lekker naar Zion. Eerst de stad maar uit Afslagje verkeerd maar dan toch op weg naar de valley of fire. Deze hadden we al eens gedaan maar tjonge jonge wat hadden we veel gemist. We hebben er wederom genoten van a;;e vegezichten en prachtige rots partijen. De ene nog roder als de andere Hier voel je je zo klein. Ik zat te fantaseren als je eencowboy was en je moest door de paadjes en de idianen loeren op je echt doodeng. de rotsen zitten vol gaten en groten overal kan je je verstoppen

Helaas is het erg hard gaan waaien eigenlijk vanaf gisteren al dus zit vliegen er niet in maar ja we zijn nog wel even in Utah na een heerlijke rit Wacht ons alleen nog een 2 uurtjes snelweg maar die zijn zo voorbij en we zijn aangekomen in Springdale in het kleine gezellige motel. Waar toch detijd een beetje heeft stil gestaan. We heebn zalig gegeten bij de spotted dog een aanrader mocht je een keer in Springdale komen Nu rest ons nog de hikes voor morgen uit te zoeken Nienke zit inmiddels in de wasserette, Ons dagje is weer gevuld. Zo lekker slapen en morgen heerlijk wandelen. Heb er zin an

Dag 10 Vegas shop extravaganza

Vandaag heerlijik wakker geworden in ons reuze bed in de trump tower. Nu op zoek voor een ontbijt adresje. Nienke wil graag denny's Dus zo gezegd ze gedaan. Buiten is het als een fohn De wind word langzaam sterker maar beslist niet koeler. De temp is al rond de 30 gr. Na het eten pikken we de auto op lekker luxe via de valet boyz Die mannen rennen zich een ommegans het is check out time Wij gaan shoppen. Eerst naar de Vegas outlet north en we kunnen los. Dan naar de vegas outlet south Zelfde laken een pak. Daarna maken we nog een tussen stop

Bij de gold en silver pawn shop De mannen zelf zijn er niet meer maar toch leuk om het nu eens in het echie te zien. Ik wil nog graag naar Freemont street dus zo gezegd zo gedaan. Ik weet niet wat het is met vegas maar ik ben er echt een beetje gek op. Er is een hamburger tent aan het begin van Freemont die Heart attack grill heet met de meest enorme burgers. De serveerster lopen in zuster pakjes en je krijgt een operatiehemd aan ipv een servet En als je de burger niet op krijgt word je gespanked met een paddle. Daarna lekker over Freemont street gewandeld nog even in de golden nugget naar de sharktank gekeken. Een enorm aquarium met oa haaien midden in een zwembad Ze blijven gek hier. Daarna wat boodschappen en op naar het hotel spullen droppen/ Steakje eten en slapen morgen gaan we richting Zion.

Dag 9 rijden naar Las Vegas 611 km

Vandaag een echte rijdag, 611 km van Kings canyon naar Las Vegas. Geen echte bezienswaardigheden onderweg maar dat maakt niet zo veel uit. Het wordt in ieder geval naar mate we dichterbij komen steeds warmer.

We besluiten in Vegas wel even langs Alamo te rijden omdat er een behoorlijke ster in de voorruit zit. Wanneer we de Alamo medewerker erover vertellen begrijpt ie ons meteen, vraagt of we een gelijkwaardige auto willen of en hij praat gelijk verder ,  how about a Camaro convertible, lachend, nee doen we maar niet. Chris verteld wel dat toen hij ging reserveren zijn hoop gezet had op een dodge charger, en de medewerker haakt er gelijk op in I can do you one better, wat dacht je van een challenger tegen een gereduceerd tariefje. Chris zijn ogen beginnen te glimmen en mij hoopvol aankijkend, natuurlijk kan ik dat niet weigeren. Dus het wordt een challenger. Alvast voor zijn verjaardag.

Na alles overgeladen te hebben wordt het natuurlijk tijd voor het eerste wat je doe als je in Vegas aankomt.

 

En dan naar het hotel om in te checken de Trump tower dit keer. De kamer is op de 16de verdieping, niet eens zo heel hoog. Wel weer een prachtige kamer, zelfs met klein keukentje er is echter niets van servies of iets dergelijks aanwezig, maar goed een fluitketel is er wel en een klein koffiemachientje dat is het belangrijkste.

Nu een wandeling over de strip en eens kijken voor iets te eten. We willen eens kijken bij het beste buffet van Vegas en dat schijnt in het Ceasars Palace te zijn. Daar staat echter een enorme rij, het is half 8 als we er aankomen. Je moet een kaartje halen en daar staat dan ook gelijk op hoe laat je terug kan komen, de terug kom tijd is echter half 10, dat gaan we dus niet doen. We verlaten Italie en gaan door naar Parijs daar zit ook een lekker buffet weten we nog van de vorige keer en gelukkig is de rij daar een stuk korter.
We eten natuurlijk veel te veel, maar het is allemaal zo lekker en we zijn er tenslotte maar kort.

Met een te volle buik, lopen we terug naar ons hotel en gaan we lekker slapen, morgen weer een drukke dag, shoppen in de outlet centers, yeaah.....

 

 



Dag 8 kings canyon - Sequioa nat. Park

Dag 8
Het is echt ongelofelijk dat het zo koud kan worden  's nachts dat je zelfs met een extra deken nog ligt te rillen en dat alles zonder airco.
Ongeveer om half 7 weer wakker maar wil er nog niet uit, het voelt te koud hier in de cabin. Nog een uurtje en we staan op, lekker even ontbijten en dan op weg naar lodgepole voor de cave en een paar leuke hikes en als kers op de taart zonsondergang op Moro Rock.
Het ritje is al weer fantastisch, toch weer anders dan de rit van gisteren. We moeten eerst naar Lodgepole visitors center voor kaartjes voor Cristal Cave. We kunnen met de tour van 1 uur als we nu gelijk vertrekken het is vanaf het visitors center nog ongeveer een klein half uurtje rijden, de wegwerkzaamheden niet meegerekend.
Ook dit ritje is er weer eentje van het vele bochten werk, Chris is helemaal in z'n nopjes. Bij de parkeerplaats aangekomen hebben we nog even tijd om wat te eten voordat we de grot in gaan. Wanneer het zover is krijgen we eerst een heel verhaal te horen over de grot, we moeten eerst ongeveer een halve mijl lopen voordat we bij de grot ingang zijn, het goede nieuws is dat de hele weg stijl naar beneden loopt. Het slechte nieuws dat we die halve mijl ook weer terug omhoog moeten nadat we de grot bezichtigd hebben, maar dat is voor latere zorg. Eerst maar naar beneden. In de grot ook weer een heel verhaal je mag niets aanraken en alleen op het pad blijven. Dat moet lukken.

 





 In de grot mooie stalagmieten en stalagtieten en mooie glinsterende kolommen. In een van de grot kamers wordt al het licht uit gedaan en is het echt pikke donker, daarna laat ze met een zaklantaarn zien hoe de eerste mensen met licht de grotkamer zagen en steeds met het toenemen van de technologie en dus meer licht komt er meer licht in de grot totdat alle moois te zien is.
Daarna is de tour afgelopen en kunnen we aan onze terugtocht beginnen, het is zwaar maar we lopen toch in een keer de steile wandeling naar boven.

Nu op naar de grote bomen, we hebben 2 leuke hikes die we willen lopen. De eerste is de Big Trees trail, het is een wandeling rondom weer een meadow die omringd is door enorme sequoia's



Bijna aan het einde van de wandeling horen we iets over een beer in een boom en ja hoor, een stukje verder stan een aantal mensen naar de boom te staren en zien wij het zelf ook, een beer in een boom.

Ja en wat nu kunnen we doorlopen, moeten we terug, eerst natuurlijk een paar foto's maken, Chris loopt nog een klein stukje naar voren en juist op dat moment krijgt de beer er genoeg van en klimt een stukje naar beneden, de schrik slaat mij om het hart, wat moeten we doen. Gelukkig komt er vanachter de boom een ranger aangelopen en de beer blijft iets lager in de boom zitten. We worden met z'n allen wat verder naar achteren gedirigeerd door de ranger en we blijven nog even staan kijken. Het blijk dat dit een moeder beer is, die van andere wandelaars geschrokken is en de boom is ingevlucht, een ander dan waar haar jongen in zitten. De ranger verteld dat hij de vorige keer wel 6 uur bij d'r in de buurt is gebleven voordat ze de boom uit kwam en terug naar haar jongen ging. Wij besluiten weer terug te lopen en halverwege horen we weer bear, bear there is à bear over their. En ja hoor nog een beer iets verder staat deze een boom te molesteren, ook hier weer een paar prachtige plaatjes en een klein stukje video van gemaakt. Echt super gaaf gewoon 2 beren gezien.

We lopen terug naar de auto en gaan naar het tweede plekje waar we een wandeling wilde maken. Dat is bij Sherman, dat is de grootste sequoia ter wereld, ook die hebben we vastgelegd op de foto. Ons laatste tripje doen we na het eten, Moro rock, een rots waar je met 400 treden de top van kan bereiken. Eerst even een restaurantje opzoeken, volgens de medewerkster van het Grant Grove visitors center waren er wel.....2. Nou de ene was een snackbar en die was het dichts in de buurt dus hebben we daar maar een hamburger gegeten. De eerste die standaard op een bruin broodje geserveerd werd, hij smaakte ook nog goed. Daarna nog een bakkie koffie en dan op naar Moro rock voor de zonsondergang. De klim viel mee het uitzicht niet, dat was echt ongelofelijk mooi.
Wat een prachtige vergezichten echt adembenemend, we waren helaas te vroeg voor de zonsondergang en om nou dik een uur te gaan zitten wachten vonden we toch een beetje te veel van het goede. Na het nemen van de foto's en iemand anders die bereid was een paar fotos van ons samen te maken zijn we weer moe maar visueel voldaan naar onze cabin gereden. Onderweg toch nog een paar mooie foto's van de ondergaande zo'n kunnen scoren.

Echt weer een fantaschtische dag, nu lekker slapen en morgen naar Vegas.

Dag 7 Kings Canyon Sequoia Nat. Park

Vanmorgen heerlijk wakker geworden moe van de zware boslucht. Dus geslapen als een blok. De cabin is antiek dat is te merken hij is namelijk behoorlijk scheef waardoor ik telkens het gevoel had dat ik uit bed donderde. Maar toch fijn om hier te zijn. We gaan eerst lekker ontbijten en dan uitzoeken wat we gaan doen vandaag. We besluiten om een paar hikes te lopen. In het visitor center hoor ik toevallig iets vallen over een cave okay mooi voor morgen. Nu gaan we eerst naar roaring falls en de zumwalt loop. Heerlijk toch om hier te rijden en te lopen. ik heb het niet zo op de bezine meter dus wil toch graag nog even tanken zo gezegd niet zo gedaan het is een behoorlijk stuk over de 180 maar we vinden er een. Wederom een prachtige rit Op de terugweg stoppen we bij een wazig tentje voor een overheerlijk ijsje en wat te drinken Het is een soort jagershut die in de jaren 50 is blijven hangen Behalve de prijzen dan. Nienke wil nog een cappucino en omdat we toch langs grant cove rijden stoppen we nog even. Plots hoor ik "mooi weer he " En blijkt een nederlands stel ook op het terras te zitten. We proberen dit zoveel mogelijk te vermijden en nu weet ik weer waarom. Dit is niet goed en dat is bij ons beter blablablabla. Kortom wegwezen. Weer een mooi ritje naar roaring falls een mooie waterval aan het einde van een korte wandeing Dan in  de auto en op naar de Zoomwalt loop wat een rondje om een meadow blijkt te zijn. Onderweg horen we ratelslangen gezien dus kijk uit En ik hoop zo dat ik ze zie. Herten zijn leuk maar niet spannend. Een ratelslang das andere koek. Maar het rondje blijkt zwaarder als gedacht of we zijn gewoon in slechte conditie. Maar toch een prachtige wandeling met alles erin groen steen en water. Na de wandeling lekker even pootje gebaat in de rivier ##$# dat was koud maar wel lekker voor de dikke voetjes. Moe en voldaan rijden we terug om lekker te gaan eten. Ik besluit om de seqoia voor onze hut te dronen Slecht idee de drone stort naar beneden niks kapot maar een deuk in mijn vertrouwen. Na het eten gaan we nog even terug naar general grant om met de groot hoek aan de gang te gaan en zodoende de hele boom te fotograferen ook voor de 14 mm is het een hele tour. Maar toch gelukt. Snel terug naar de cabin om weer lekker van ons bedje te genieten. En weer een geweldige dag weg te strepen.

Dag 6 Anaheim naar Kings canyon

Vandaag een rijdag. Om 8 vertrokken richting Grant cove in kings canyon national park. Volgens de route planner zouden we er om 2 uur zijn hmmm. Het begon al goed op de rondweg L.A. File File. maar uiteindeljk goed gekomen. Na een paar uur rijden besloten we om een broodje te kopen Liever gezegd een salade dus een target (supermarkt) ingetikt en toen de route planner gevolgd. Gelijk de snelweg af links rechts etc maar we kwamen er. Heerlijk in het zonnetje genoten van ons eten. Inmiddels is het 32 graden. maar een lekker koud Mellekie erbij. Low fat hehe. Toen weer verder richting eind bestemming de target was een gouden greep want de route planner stuurde ons nu door sinasappel en druiven velden. Daarna door de bergen en het ene super ver gezicht na het andere echt heerlijk de rit vloog voorbij. Eenmaal in kings canyon was cabin snel gevonden. We hadden een mooie tijd gemaakt. Dus nog snel even een wandeling gemaakt naar de general grant tree een goed uurtje hebben we weer in de benen zitten. Nodig !! want de conditie is shocking. MAar wat zijn het prachtige bomen echt geweldig. morgen gaan we nog even met de drone om naast de boom omhoog te vliegen en te kijken hoe hoog hij is. Terug in het kamp hebben we lekker een pizza gegeten en op weg naar de cabin zagen we een paar hertjes. In al mijn nederlandse jaren heb ik er op de veluwe een keer een gezien en hier kun je echt je kont niet keren of er staat ergens een hert. Nu lekker op bed van ons hutje dit verslag schrijven geen internet dus word later gepost.

Dag 5 In Disney

Om 7 uur stonden we gepoetst en geschoren klaar voor het ontbijt. Nienke wou Denny's dus wie ben ik om daar tegen in te gaan. Na het eten op naar Disney. We kozen eerst voor California Adventures werd het eerste park. Daar waren we vorige keer door heen gestoven dus nu tijd om eens goed te gaan verkennen. Het is een leuk park met mooie ritjes We hebben ons prima geamuseerd van 8 smorgens tot 1/2 11 savonds. Dat was een beetje te veel van het goede. Moe maar tevreden zijn we als een blok in slaap gevallen.

 

Dag 4 Morro Bay naar Anaheim - Los Angeles. Een wat langere rit vandaag maar die gaat het grootste gedeelte nog steeds over Highway 1. De navigatie juffrouw stuurt ons echter weer eens naar de freeway 101, maar Chris is wakker en heft het gauw door en stuurt ons weer naar de goeie weg. Door mooi heuvelachtig landschap, het heeft af en toe wel wat weg van Italië. Na een uurtje of 2 stoppen we even voor een koffie en om te ruilen. Ook vandaag wordt het weer afgewisseld door mist en zon. Na de lunc zijn we bijna bij Santa Monica pier, helaas zien we aan de andere kant van de snelweg al een file en dit is rond 2 uur 's middags dat beloofd niet veel goeds.  Het weer is inmiddels lekker zonnig en aangezien ik gisteren al een behoorlijk verbrand voorhoofd en neus heb opgelopen, eerst maar op jacht naar een hoedje. We lopen de pier op en alles ruikt naar de zee. De pier is erg leuk en we besluiten om met de fiets naar Venice beach te rijden. Zo gezegd zo gedaan fietsen gehuur en daar gaan we. Na een uurtje peddelen keren we terug en op naar de auto voor het volgende stuk. I.v.m het feit dat heel la stil staat door file besluiten we lekker richting Anaheim te rijden maar goed want de rit van 30 min duurt uiteindelijk 2.5 uur Maar we zijn er hotel is weer heerlijk en super dichtbij de ingang van Disney. We eten wat bij denny's en duiken lekker ons bedje in

 

Dag 3, Monterey naar Morro Bay.

Vanmorgen ook weer rond hal 7 opgestaan, dit keer wel de hele nacht geslapen. Om half 8 acht konden we an het ontbijt. Vandaag mocht ik (Nienke) achter het stuur van de Ford, het is trouwens een Fusion. Verder over Highway 1 richting Moro Bay. Helaas is er niet echt heel veel te zien, aan de kant van de zee  mist het behoorlijk  en het is ook nog vrij fris. We reden ook een stik niet langs de zee en daar scheen ook gelijk het zonnetje, temperatuur schot ook omhoog, maar zo bleef het niet weer terug aan de zeekant reden we weer de mist in. Het is een mooie weg slingerend langs de kust en ik reed niet de maximum snelheid om ook nog wat van de omgeving te kunnen zien. Chris begon zich toch langzaam zorgen te maken, of we vandaag nog bij het hotel aan zouden komen.
Volgens anderen die ook deze rit gemaakt hadden moesten we even stoppen voor koffie bij een tentje Nepenthe geheten, na dik 11/2 uur gereden te hebben kreeg ik toch wel behoorlijk trek in een kopje koffie. We dachten dat we dat tentje al voorbij waren en volgde borden die een restaurant beloofde. Daar een lekkere bakje koffie gehaald en even van het zonnetje en del ekkere bossigge buitenlucht genoten en weer verder, om nog geen 5 minuten later de borden met het restaurantje Nepenthe te zien. We zijn er nog even naar toe gereden. Het zit inderdaad  op een prachtig plekje, maar door de mist was er niets van te zien.
Bij Hearst Castle in de buurt een heerlijke echte hamburger gegeten. Verder op de weg langs de 1 zijn strandjes waar je kan zien hoe je eruit komt te zien als je teveel ban die hamburgers eet, hier liggen enorme zee olifanten te luieren of in zee te zwemmen en de meest vreselijke geluiden te maken.
Echt weer een supere mooie rit.

Dag 2 Half moon Bay - Monterey

Om vijf uur waren we uitgewoeld en hebben besloten om op te staan. We hebben de koffers heringedeeeld zodat we niet iedere keer alles naar binnen hoeven te sjouwen. Maar kunnen volstaan met de handbagage. Inmiddels 7 uur en tijd om te ontbijten. Daarna konden we vertrekken. Heerlijk om hiet weer te rijden.

Zo'n beetje na de eerste bocht worden we frontaal verrast door een hert, Chris kon gelukkig op tijd remmen en ookmhet hert schrok zich rot en rende gauw terug de berm in.
Over de highway 1 en net buiten half moon, mijn eerste drone vlucht gemaakt

Boven de oceaan en ging pirma Wat foto momenten en lekker van de omgeving genietend waren we
al bij Santa Cruz Een woord super. Een klein plaatsje, beetje mondain. Vol met gedreven hardloop snelwandelende amerikanen, in outfits die ik in het donker nog niet zou aandurven. Maar een mooie boulevard. Met als uitschieter de boardwalk met de big dipper als stralend middelpunt ook de pier met de zeehonden en restaurantjes erg leuk. We hebben gelunched op de hoek boulevard en pier in een leuk restaurantje. Waar bleek dat we wel super trendy waren want na iedere bestelling hoorden we super of awesome. Maar lekker gelunched dat dan weer wel. Daarna heerlijk van de zon genoten en op het gemakje naar Monterey door, hier eerst lekker naar fisherman warf en oude liefde roest niet vind het er nog steeds beren gezellig. Wat kleding gekocht op een vertrouwd adresje en daarna ingechecked in een semi suite Alles was er bubbelbad, lederen bankstel, open haard maar wel uit 1970 :-) Maar wederom prima te doen Savonds in hula's kitchen gegeten nr 4 op tripavisor En terecht was super lekker Beetje trendy maar nu eens niet ten koste van de kwaliteit van het eten erg lekker En nu weer naar bed en lekker snel naar een nieuwe dag

Dag 1 Amsterdam. San francisco

4.15 De verschrikkelijke beltoon van lg. Opstaan even tanden poesten, poedelen en gaan. Ik ben hier niet zo goed in altijd gestressed tot ik door de douane ben.
En ergens maak ik me toch zorgen om de drone. Voor wat betreft Mcitizen hotel. Dat gaan we niet meer doen heerlijk naast de ingang maar een kamer compleet bestuurd via een remote control die het om de 3 minuten niet doet en opnieuw moet configureren. Daar word een mens niet vrolijk van.

Maar lekker ontbeten. Dan naar de gate inchecken is een probleem maar das niks nieuws bij ons. Ik ben nu eenmaal met een crimineel getrouwd. Maar eind goed al goed en de drone. NIEMAND kijkt ernaar heb ik me daar nu druk omgemaakt. De vlucht was supersnel en nu met een bak koffie in londen wachten opde volgende vlucht naar san francisco. Gevoelsmatig is de vakantie nu begonnen en Nienke ja die ligt te knorren naast me :-)

We hebben ruim 3 uur op Heathrow airport, wat zullen we eens gaan doen.
Ah eten we zijn naar binnen gegaan bij het eerste restaurant wat we zagen en hebben daar, voor het geval het eten in het vliegtuig weer eens niet lekker is, een lekker ontbijtje genomen. Chris scrambled eggs, met worstje, gebakken tomaat en boontjes. Ik een heerlijk kommetje havermout met aardbeien en banaan.
Vervolgens nog wat rond gekeken op Heathrow, ja ze zijn bijna allemaal hetzelfde he die vliegvelden. Dan toch maar naar de C gate waar ons vliegtuig naar San Fransisco zou vertrekken.
Chris vond een heerlijk plekje bij Starbucks, met een paar zachte banken en grote dikke kussens. Ik heb nog even lekker mijn ogen kunnen sluiten daar.
Kwart over 10 begon het inchecken. We vertrokken echter later want een van de deuren wilde niet sluiten. Het weer zat heel erg mee en de vluchttijd was 10 uur en 10 minuten in plaat van 11 uur, jeeeh iets korter vliegen.
Ook in het vliegtuig nog best veel geslapen, ook Chris heeft voor zijn doen veel geslapen en kwam zonder noemenswaardige hoofdpijn aan in San Fransisco.
Hier werd het spannend, zou het schrijven naar Homeland security hebben geholpen of niet. Ik heb de 2 brieven die ik van ze gekregen heb klaar in mijn hand. Alleen het duurt nog even voordat ik ze aan een douanebeambte kan geven, de aankomst hal voor de douane staat zo'n beetje vol. Al met al viel het mee hoe lang het duurde voordat de aan de beurt waren. Bij de douanebeambte aangekomen leg ik mijn paspoort en de brieven neer. Hij legt de brieven opzij en pakt mijn paspoort. De standaard vraag komt, wat komen jullie hier doen, wij vakantie vieren. Dan  mag ik eerst van mijn rechterhand de vingerafdrukken laten nemen en dan van de linkerhand. Vervolgens pakt hij Chris zijn paspoort, de brieven nog steeds negerend, hoe irritant is dat. Ook bij Chris het zelfde riedeltje vingerafdrukken van rechterhand, dan van linkerhand. En dan eindelijk begint hij te lezen en in het computerscherm te kijken  en weer te lezen, en weer naar het scherm kijken, shit had ik die brieven nu maar niet gegeven. Maar eind goed al goed, het kruisje achter mijn naam is weg, hij moest alleen drie keer kijken of hij niet iets over het hoofd gezien had. We konden door yeaahhhhh, geen second screening, me so happy, en Chris natuurlijk ook.
Voordeel van het moeten wachten bij de douane is dat alle koffers er al zijn, even die van ons opsnorren en wegwezen op zoek naar de rentalcompanies.
Ook dat was nog een behoorlijke onderneming, met een treintje naar de andere kant van het vliegveld, bij Alamo hadden we ook nog aardig wat wachtende voor ons. Ja wij zijn aan de beurt, de vriendelijke medewerker doet nog een poging om ons een SUV aan te praten, maar dat heeft geen schijn van kans, we blijven bij de fullsize. Nadat alles was ingevuld konden we eindelijk gaan kijken of de door Chris zo gewilde auto beschikbaar was. Hij probeerde eerst deze te vinden tussen de midszisers, maar daar stond ie niet en helaas de Dodge Charger stond ook niet tussen de fullsizers, ik heb hem uiteindelijk huilend van de grond geplukt, ik zag ook nog een mooie chrysler staan, maar toen werd er een enorme Ford op zijn plek gezet en hij zei, ik vind de Ford mooier, dan nemen we die. En of het al niet erg genoeg was kwam toen wij de garage uitreden, je raad het al, een dodge charger naar binnen gereden. Hij wilde niet meer terug.
Eindelijk op weg, het duurde nog even voordat de navigatie de satelieten gevonden had. We zaten gelukkig op de goede weg en een klein half uurtje later kwamen we bij de Comfort in aan.
Aangezien we allebei redelijk helder waren hebben we de koffers binnen gezet en zijn we naar de winkels gereden om de koelbox, water en kijken we ze nog meer voor leuks hadden, te halen. In deze kleine plaatsjes heb je niet echt heel veel keus in restaurants en de vermoeidheid begon toch wel toe te slaan, dus hebben we lekker bij Chef Lee een chineesje gedaan, Kung pau chicken, Orange duck en nog wat andere gerechtjes smaakten ons goed.
Lekker terug naar het hotel, deze hotels hebben koffie en thee op de kamer, dus een kopje koffie gemaakt en gedronken, een half uur onder de douche gestaan en toen naar bed, het was 7 uur in de avond.
Na een keer of 3 a 4 wakker te zijn geworden, zijn we om kwart over 5 eruit gegaan.