vrijdag 6 juni 2014

Dag 1 Amsterdam. San francisco

4.15 De verschrikkelijke beltoon van lg. Opstaan even tanden poesten, poedelen en gaan. Ik ben hier niet zo goed in altijd gestressed tot ik door de douane ben.
En ergens maak ik me toch zorgen om de drone. Voor wat betreft Mcitizen hotel. Dat gaan we niet meer doen heerlijk naast de ingang maar een kamer compleet bestuurd via een remote control die het om de 3 minuten niet doet en opnieuw moet configureren. Daar word een mens niet vrolijk van.

Maar lekker ontbeten. Dan naar de gate inchecken is een probleem maar das niks nieuws bij ons. Ik ben nu eenmaal met een crimineel getrouwd. Maar eind goed al goed en de drone. NIEMAND kijkt ernaar heb ik me daar nu druk omgemaakt. De vlucht was supersnel en nu met een bak koffie in londen wachten opde volgende vlucht naar san francisco. Gevoelsmatig is de vakantie nu begonnen en Nienke ja die ligt te knorren naast me :-)

We hebben ruim 3 uur op Heathrow airport, wat zullen we eens gaan doen.
Ah eten we zijn naar binnen gegaan bij het eerste restaurant wat we zagen en hebben daar, voor het geval het eten in het vliegtuig weer eens niet lekker is, een lekker ontbijtje genomen. Chris scrambled eggs, met worstje, gebakken tomaat en boontjes. Ik een heerlijk kommetje havermout met aardbeien en banaan.
Vervolgens nog wat rond gekeken op Heathrow, ja ze zijn bijna allemaal hetzelfde he die vliegvelden. Dan toch maar naar de C gate waar ons vliegtuig naar San Fransisco zou vertrekken.
Chris vond een heerlijk plekje bij Starbucks, met een paar zachte banken en grote dikke kussens. Ik heb nog even lekker mijn ogen kunnen sluiten daar.
Kwart over 10 begon het inchecken. We vertrokken echter later want een van de deuren wilde niet sluiten. Het weer zat heel erg mee en de vluchttijd was 10 uur en 10 minuten in plaat van 11 uur, jeeeh iets korter vliegen.
Ook in het vliegtuig nog best veel geslapen, ook Chris heeft voor zijn doen veel geslapen en kwam zonder noemenswaardige hoofdpijn aan in San Fransisco.
Hier werd het spannend, zou het schrijven naar Homeland security hebben geholpen of niet. Ik heb de 2 brieven die ik van ze gekregen heb klaar in mijn hand. Alleen het duurt nog even voordat ik ze aan een douanebeambte kan geven, de aankomst hal voor de douane staat zo'n beetje vol. Al met al viel het mee hoe lang het duurde voordat de aan de beurt waren. Bij de douanebeambte aangekomen leg ik mijn paspoort en de brieven neer. Hij legt de brieven opzij en pakt mijn paspoort. De standaard vraag komt, wat komen jullie hier doen, wij vakantie vieren. Dan  mag ik eerst van mijn rechterhand de vingerafdrukken laten nemen en dan van de linkerhand. Vervolgens pakt hij Chris zijn paspoort, de brieven nog steeds negerend, hoe irritant is dat. Ook bij Chris het zelfde riedeltje vingerafdrukken van rechterhand, dan van linkerhand. En dan eindelijk begint hij te lezen en in het computerscherm te kijken  en weer te lezen, en weer naar het scherm kijken, shit had ik die brieven nu maar niet gegeven. Maar eind goed al goed, het kruisje achter mijn naam is weg, hij moest alleen drie keer kijken of hij niet iets over het hoofd gezien had. We konden door yeaahhhhh, geen second screening, me so happy, en Chris natuurlijk ook.
Voordeel van het moeten wachten bij de douane is dat alle koffers er al zijn, even die van ons opsnorren en wegwezen op zoek naar de rentalcompanies.
Ook dat was nog een behoorlijke onderneming, met een treintje naar de andere kant van het vliegveld, bij Alamo hadden we ook nog aardig wat wachtende voor ons. Ja wij zijn aan de beurt, de vriendelijke medewerker doet nog een poging om ons een SUV aan te praten, maar dat heeft geen schijn van kans, we blijven bij de fullsize. Nadat alles was ingevuld konden we eindelijk gaan kijken of de door Chris zo gewilde auto beschikbaar was. Hij probeerde eerst deze te vinden tussen de midszisers, maar daar stond ie niet en helaas de Dodge Charger stond ook niet tussen de fullsizers, ik heb hem uiteindelijk huilend van de grond geplukt, ik zag ook nog een mooie chrysler staan, maar toen werd er een enorme Ford op zijn plek gezet en hij zei, ik vind de Ford mooier, dan nemen we die. En of het al niet erg genoeg was kwam toen wij de garage uitreden, je raad het al, een dodge charger naar binnen gereden. Hij wilde niet meer terug.
Eindelijk op weg, het duurde nog even voordat de navigatie de satelieten gevonden had. We zaten gelukkig op de goede weg en een klein half uurtje later kwamen we bij de Comfort in aan.
Aangezien we allebei redelijk helder waren hebben we de koffers binnen gezet en zijn we naar de winkels gereden om de koelbox, water en kijken we ze nog meer voor leuks hadden, te halen. In deze kleine plaatsjes heb je niet echt heel veel keus in restaurants en de vermoeidheid begon toch wel toe te slaan, dus hebben we lekker bij Chef Lee een chineesje gedaan, Kung pau chicken, Orange duck en nog wat andere gerechtjes smaakten ons goed.
Lekker terug naar het hotel, deze hotels hebben koffie en thee op de kamer, dus een kopje koffie gemaakt en gedronken, een half uur onder de douche gestaan en toen naar bed, het was 7 uur in de avond.
Na een keer of 3 a 4 wakker te zijn geworden, zijn we om kwart over 5 eruit gegaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten